άλλες γλώσσες

Καθόμαστε αντικρυστά – μιλάμε διαφορετικές γλώσσες και σίγουρα όχι η μία τη γλώσσα της άλλης. Η συνεδρία των ανθοϊαμάτων διεξάγεται με τη βοήθεια του σώματος, νοημάτων και google translate. Επικοινωνούμε παρόλ’ αυτά. Καταρχήν με το βλέμμα: βουρκώνουμε την ίδια στιγμή.

Λίγο αργότερα έρχεται να μας βρει ο γιος της (κατόπιν προσκλήσεως). Τα αγγλικά του εξαιρετικά, η διερμηνεία το ίδιο. Ανακούφιση: τώρα θα πούμε όσα δεν καταφέρναμε να μοιραστούμε πριν! Πλην όμως καθόμαστε πλέον στητές στις καρέκλες μας, τα βλέμματά μας στρέφονται προς το δάπεδο, οι φράσεις που ανταλλάσονται είναι πιο τυπικές, σχεδόν άκαμπτες. Μιλάμε με στρωτές προτάσεις, αλλά λέμε λιγότερα.

Γιατί άραγε δίνουμε τέτοια έμφαση στην ομιλία ως τη μόνη γλώσσα; Οι λέξεις κάποτε δεν αρκούν. Ούτε η παρουσία οικείων προσώπων.

.